Je艣li zachowasz pami臋膰 o grzechu, Panie, Panie, kt贸偶 si臋 ostoi.
Ale Ty, nasz Bo偶e, udzielasz przebaczenia.
/antyfona na wej艣cie, Ps 130/
Psalm 130 jako pie艣艅 pielgrzym贸w jest pe艂en t臋sknego klimatu. Droga, kt贸r膮 tu pokonuje pielgrzym, wiedzie nie tylko w poziomie, ale i wzwy偶. Jest przej艣ciem od zanurzenia w g艂臋bokiej ciemno艣ci, sk膮d ju偶 tylko wo艂aniem mo偶na sprowadzi膰 pomoc, do przebywania w Bo偶ej obecno艣ci, w 艣wietle nowego dnia.
Prosimy Ci臋, Bo偶e, niech Twoja 艂aska zawsze nas uprzedza i stale nam towarzyszy,
pobudzaj膮c nasz膮 gorliwo艣膰 do pe艂nienia dobrych uczynk贸w.
/kolekta/
Pielgrzymi, kt贸rymi jeste艣my, musz膮 polega膰 na 偶yczliwo艣ci Boga. W drodze nie da si臋 by膰 samowystarczalnym. W drodze do艣wiadcza si臋 braku i odkrywa, jak niewiele w gruncie rzeczy nam potrzeba.
Mdr 7, 7-11
Ps 90
Hbr 4, 12-13
Mt 5, 3
Mk 10, 17-30
Zatem bycie pielgrzymem jest powi膮zane z byciem ubogim. Ubogi za艣 zawsze nale偶y do grona ulubie艅c贸w Boga. Dlatego ubogich w duchu nazwano b艂ogos艂awionymi.
B艂ogos艂awieni ubodzy w duchu, albowiem do nich nale偶y kr贸lestwo niebieskie.
/艣piew przed Ewangeli膮/
Jezus w艂a艣nie wybiera艂 si臋 w drog臋, gdy tamten cz艂owiek zatrzyma艂 go pytaniem, jak 偶y膰. W odpowiedzi ostatecznie otrzyma艂 zaproszenie do tej samej drogi, kt贸r膮 idzie Jezus. Zaproszenie do wsp贸lnego z Nim losu. Ale odpowied藕 zale偶y od niego samego, zaproszonego. I nie wiemy, jak膮 podj膮艂 decyzj臋.
Czy wybra艂 jak m艂ody Salomon, s艂ynny mi艂o艣nik M膮dro艣ci?
Czy by艂 tak g艂odny tej m膮dro艣ci, 偶eby i艣膰 za ni膮 na koniec 艣wiata? Czy uwierzy艂, 偶e ona nasyca tak, 偶e wszystko poza ni膮 mo偶na uzna膰 za zb臋dne?
A je艣li wyruszy艂 w drog臋, czy szed艂 do ko艅ca? Czy si臋 nie zniech臋ci艂, czy nie zawr贸ci艂?
Czy da艂 si臋 przenikn膮膰 prawdzie do 偶ywego, do szpiku ko艣ci?
Mi艂osierny Bo偶e, przyjmij nasze modlitwy i dary, kt贸re sk艂adamy,
i przez udzia艂 w 艣wi臋tej Ofierze doprowad藕 nas do wiecznej chwa艂y.
/modlitwa nad darami/
Nie mamy wiele, g艂贸wnie samych siebie, i w艂a艣nie to chcemy po艂膮czy膰 z jedyn膮 zbawcz膮 Ofiar膮 naszego Pana.
Bogacze zubo偶eli i zaznali g艂odu,
szukaj膮cym Pana niczego nie zabraknie.
/antyfona na komuni臋, Ps 34, 11/
To nawet i Stachura pisa艂: Cokolwiek posiadasz, cokolwiek posiada膰 b臋dziesz - wszystko utracisz. O czym przekonasz si臋 wcze艣niej czy p贸藕niej, raptem lub z wolna, ale niesko艅czenie bole艣nie.
Niekoniecznie bole艣nie. Je艣li oddajesz z mi艂o艣ci. Je艣li pozbywasz si臋, by by膰 swobodnym na drodze do kr贸lestwa, przekonasz si臋, 偶e jeste艣 nape艂niony b艂ogos艂awie艅stwem.
Wszechmog膮cy Bo偶e, Ty nas karmisz Naj艣wi臋tszym Cia艂em i Krwi膮 Twojego Syna; pokornie Ci臋 b艂agamy, aby艣 nam da艂 udzia艂 w Twoim boskim 偶yciu.
/modlitwa po komunii/
Komentarze
Prze艣lij komentarz